Stutler heeft dat gedaan. Hij kwam erachter dat hoogbegaafde kinderen (meisjes) die fictie lezen, dat gebruiken om te groeien op intellectueel vlak, qua verbeeldingskracht en op emotioneel vlak. De boeken werden een soort facilitator voor kritisch en empathisch denken, en tenslotte beschreven de onderzoekers deze meisjes als "youthful self-actualizers".
Wel, nu komen er verschillende vragen in mij op. Bijvoorbeeld, lezen jongens ook fictie? En: ligt het misschien in de aard van meisjes om kritisch en empathisch te denken?
Welke betekenis geef jij aan deze onderzoeksresultaten?
Stutler, S. L. (2011). "Gifted Girls' Passion for Fiction: The Quest for Meaning, Growth, and Self-Actualization." Gifted Child Quarterly 55(1): 18-38.
1 opmerking:
Wat een aardig onderzoek. Wat heeft hij precies uitgezocht? En hoe? Heeft ie vragen gesteld? En hoe heeft hij de genoemde begrippen geoperationaliseerd?
Is het onderzoek alleen onder meisjes gedaan? Het zou heel goed kunnen dat voor meisjes het lezen van fictie een persoonlijke ontwikkelmogelijkheid is.
Ik herken dit persoonlijk wel. Ik heb ook altijd veel fictie gelezen, ook als kind, en merkte dat de mensen in de boeken ook echt gingen leven voor me.
Ik heb een dochter en een zoon. Mijn dochter (nu bijna 30) heeft ook altijd veel gelezen (fictie), als kind al. Ze wilde ook alleen maar boeken lezen die, zoals ze dat zei, over ‘echte mensen’ gingen. Ook nu nog!
Mijn zoon (nu 27) las veel minder fictie en juist vaker non-fictie en science-fiction. Hij leest nu wel romans, maar niet zo veel als mijn dochter. Ik heb de indruk dat hij iets anders uit die boeken haalt dan mijn dochter en ik. Minder persoonlijk. Ik zal het hem eens vagen. Ik merk dat als we zo’n boek wel eens nabespreken. Hij houdt erg van actie! Er moet iets gebeuren. Het gaat hem minder om de mensen in een boek.
Ik denk dat voor films overigens hetzelfde geldt.
Of ik een betekenis zie? Ik denk dat de bevindingen interessant zijn voor opvoeders en leerkrachten. Ze moeten bijvoorbeeld jongens niet dwingen om meer fictie te lezen. Of meisjes dwingen om meer non-fictie te lezen.
Je kunt het ook in de klas meenemen bij boekbesprekingen, door te proberen bij jongens iets meer naar persoonlijke ervaringen te vragen.
Je kunt wellicht ook meer begrip kweken tussen mensen van verschillende geslachten over hun verschillende leesstijlen?
Een reactie posten